ROADS odszedł

[ppamula]

Dziś około 9:00 pod kołami ciężarówki na swoim motocyklu zginą Przemek Roguski - ROADS.

Wszyscy pamiętamy go jako wesołego chłopaka siejącego humorem i dowcipem z ryżą głową. Zapamiętajmy go takim wesołym.
Dopóki będziemy go wspominali dopóty będzie żył w naszych sercach.

Rodzinie składamy szczere kondolencje.

info o pogrzebie

[Karol]

Kochany Przemku, nie zpomnimy Ciebie nigdy.
Brak słów i ciasnota w gadle, rozpacz i żal, tęsknota za Tobą nie pozwla
myśleć i zachowywać się racjonalnie. Jestem zły i nie wiem na co .
Kochany przyjacielu, opiekuj się nami z góry i prowadź bezpiecznie
po drogach pełnych niebezpieczeństw.
Zawsze zostaniesz głęboko w naszych sercach.
Hulaj na kolnku po niebiańskich drogach

[wasyl]

Przemku odszedłeś od Nas tak wcześnie,za wcześnie.
Zawsze wspominać Ciebie będziemy jako wesołego,uczynnego i nadzwyczaj uprzejmego przyjaciela.

Nie tak miało być..........

Byłeś dla mnie jak brat.

[Draghar]

Przemek-nie powinieneś jeszcze od nas odchodzić!!!
Będę Cię pamiętam takim jakim byłeś

Kondolencje dla rodziny

[Ruda i Piotr]

Przemku niestety nie zdążyłam Cię poznać osobiście, ale jestem pewna, że Ty będziesz się nami wszystkimi opiekował, śmigając po autostradach niebios

Tak długo żyje człowiek, jak długo żyje pamięć o nim.

Roads będziesz żył w naszej pamięci wiecznie

R i P

[rommi]

Przemek, zostaniesz na zawsze w naszych sercach ... i wspomnieniach.

[GaBaS]

...

[zuzia tajger]

Jestes w serduszku i rozumku.
Do konca i na zawsze !

[Tomaso]

['] ....

[REIDER]

Przemku, Odpoczywaj w Pokoju

[Ania]

ROADS, modlę się za spokój Twojej duszy.

Do zobaczenia kiedyś...

[*]

[wasyl]

...Krople deszczu jedna po drugiej, mozolnie, bez pośpiechu zaczęły osiadać na szybce kasku… siną ciemność, co jakiś czas rozświetlało pulsujące światło latarni, która przysiadłwszy na skałach wrytych w morze, obserwowała z wysoka nietypowych gości…Maszyny warczały spokojnie, jakby drwiąc z potęgi Posejdona….Zacisnął pieść…Woda wpłynęła z pomiędzy palców, wilgotne ubranie nie dawało już takiej ochrony…Rozejrzał się jeszcze raz dookoła…byli ciągle przy nim…w świetle lamp widział ich ciemne sylwetki, przecinane strugami deszczu i wiedział, że oni zawsze przy nim będą…Ruszyli w drogę powrotną, trząc ciemność nieomal po omacku. Jechali w szyku, wpatrując się w mały czerwony punkt przed sobą… wskazując sobie wzajemnie drogę przemierzali sam środek niczego… Kolejny raz wsparł się na Husarzach a oni go nie zawiedli

[Vlaad]

Trudno mi coklowiek sensownego napisać....... Roads, dla ciebie na pożegnanie:
http://pl.youtube.com/user/NaShingOn
Tak mi gra w środku....

aVe

[treska]

Roads znaliśmy się tak krótko, ale pamiętam nasze pierwsze spotkanie. Od razu coś miedzy nami zaiskrzyło. Wtedy już nasza znajomość przekształcała się w przyjaźń.

Od tamtego momentu pokazałeś mi co to jest przyjaźń.
Mogłem zawsze na Ciebie liczyć, wiem że oddał byś wszystko zeby tylko kogoś uszczęśliwić.
Nie zapomnę ostatniego wspólnego weekendu u Ciebie.
Tak się cieszyłeś , że biznes nam ruszył, że jest sens.
Mówiliśmy razem .."Tu stanie hala produkcyjna, a za 2 lata kupujemy po vfr 1000, ależ byłeś szczęśliwy. I co teraz zostawiasz mnie?
A co z wypadem do Dani, Szwecji Anglii?

To co się urodziło miedzy nami nigdy nie umrze. Zawsze masz honorowe miejsce w moim sercu. Teraz ty jesteś moją siłą napędową stworzę to co zaczeliśmy właśnie dla Ciebie.
Tylko to tak boli.......
Nakopie Ci do dupy, bo ownersom serce teraz krwawi

Twój przyjaciel na zawsze

Treska [*][*][*][*][*][*][*][*][*][*][*][*][*][*][*][*][*][*][*]

[ppamula]

Nie mogę się zebrać aby dzisiaj iść do pracy, zupełnie się rozkleiłem.
Przemek dopiero kiedy ciebie brakuje, czuje jak to boli, jak bardzo.
Tyle razem wspólnego czasu i zdaje mi się ze to wszystko było za mało, że mozna było zdziałać coś więcej.

Trzymajmy sie razem moi kochani, trzymajmy się razem.

Było mi dane być tym "kiepskim listonoszem", który powiadomił rodzinę, nie wiedziałem co zrobić jak widziałem rozpacz matki, siostry, ojca.
Tak bardzo im współczuję.

Przez chwilę pomyślałem że to mogłem być ja i wyobraziłem sobie rozpacz mojej rodziny.

Niewiem kiedy znów wsiądę na moją Hondę....

Przemek nie ma takich słów...